Wie we waren in een vorig leven, zegt veel over wie we nu zijn in dit leven. Zelfs sommige angsten, trauma´s en strubbelingen die we in dit leven ervaren, kunnen te maken hebben met gebeurtenissen uit ons vorig leven. Maar ook onze talenten, interesses en de dingen die we goed kunnen of juist als moeilijk ervaren, onze voorkeuren voor bepaalde mensen of landen, kunnen met één of meerdere vorige levens te maken hebben. Het geeft mij inzichten voor wie ik ben en mag zijn en wat mijn uiteindelijke zielsmissie is hier op aarde. Soms hebben we nog een les te leren of iets op te lossen uit een vorig leven.
In deze reading mocht ik terug naar het jaar 1400. Hier was ik een Indiaanse en leefde in Noord-Amerika. We leefden in het noorden, tegen de Canadese grens aan. In de bergen, in de sneeuw.
Hier had ik een leven in harmonie met de dieren en de natuur. We hadden een nomadisch bestaan en trokken van plaats naar plaats. We waren jagers en verzamelaars. Er was niet altijd genoeg voedsel door de sneeuw. Het was een hard leven.
Ik was getrouwd en had 2 kinderen. Mijn man kwam jong te overlijden en ik hertrouwde. Met deze man heb ik geen kinderen gekregen. ik vond het goed zo.
Ik was een gerespecteerde vrouw, een stamoudste. Mensen kwamen voor hulp en advies naar mij toe. Ik stuurde mensen aan, vertelde ze wat ze moesten doen en kon de dingen goed organiseren.
Toen het mijn tijd was, ben ik van de groep weggegaan en heb ik mijn plekje opgezocht. In eenzaamheid en in stilte. Zo wilde ik dat. Mijn dochter had inmiddels mijn rol binnen de groep overgenomen. Ik kon dus met een gerust hart vertrekken.
Zittend op ´mijn´ berg, in de sneeuw, keek ik uit over het landschap waar we geleefd hadden. Het was goed zo. Ik was tevreden met mijn leven en was klaar om te gaan. In de sneeuw ben ik overleden. Rustig en vreedzaam. Ik ben tussen de 70 en 80 jaar oud geworden, wat voor die tijd en het bestaan wat ik had geleefd, heel oud is geweest.
Hoewel ik heel veel van de natuur hou, kan ik niet zeggen dat ik één ben met de natuur. ik heb geen groene vingers en weet ook niet wat wel of niet eetbaar is uit de natuur. Maar ik hou wel van de rust en de kracht die de natuur uitstraalt en geeft. Met dieren heb ik heel veel! Mijn hele leven heb ik al veel dieren gehad of vond ik een gewond diertje dat ik naar de opvang bracht. Ook met paarden heb ik altijd een bijzondere connectie gehad. Toen ik voor het eerst ging paardrijden toen ik 14 jaar oud was, stapte ik op en reed ik zo weg. Zonder ook maar ooit een les gehad te hebben. Zelfs de instructrice was verbaasd. Ik ging gelijk met de les mee naar buiten het bos in, waar we ook gingen galopperen. Ik had dit alles nog nooit gedaan. Dit stukje verleden verklaart ook mijn bijzondere band met Rambo. Ik kreeg hem op mijn 15e. Wij begrepen elkaar, we waren zielsmaatjes.
Het rondtrekken en niet op één plek blijven, herken ik ook. Ik word onrustig als ik ergens lang woon. Dan wil ik weg, wil ik weer verhuizen of op reis. Er zijn periodes geweest dat ik elke 2 jaar verhuisde. Reizen zit in mijn bloed. Ik vind het heerlijk om op andere plekken te zijn en heb ook veel gereisd in mijn leven. Ik ga er graag op uit om de cultuur te ontdekken en nieuwe mensen te ontmoeten. Als vrienden op reis gingen, wisten ze ook altijd wie ze om raad moesten vragen.
De reïncarnatietherapeut zei tegen mij: je bent in dit leven waarschijnlijk goed in organiseren en leidinggeven. Bingo! Ik heb altijd veel in projecten gewerkt, waarbij ik mensen heb aangestuurd, al had ik nooit een leidinggevende functie. Organiseren is mijn tweede natuur. Ik heb event management gestudeerd, maar ver daarvoor al was ik altijd degene die het voortouw nam. Iedereen weet: als je iets georganiseerd wilt hebben, moet je bij Michelle zijn.
Ook het stukje hulp en advies geven, zie ik in dit leven terug. Mensen willen vaak hun verhaal bij mij kwijt en vragen dan: Michelle, wat denk jij? Vaak vinden ze het fijn als ik hun in ons gesprek een spiegel voor houd of laat zien hoe je er ook anders naar kan kijken. Zo is voor mij ook Leven vol passie ontstaan. Ook zie ik steeds mensen op mijn pad komen die hulp nodig hebben, richting en sturing. En zodra ze geholpen zijn, gaan ze weer.
In mijn vorige leven leefde ik in de bergen waar grotendeels van het jaar sneeuw lag. Ook ben ik in de sneeuw gestorven toen ik mijn plekje had gevonden. Toen kon ik goed tegen de kou, maar nu ben ik een koukleum en heb ik het snel koud. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken, dat ik door de sneeuw onderkoeld ben geraakt, vlak voordat ik stierf.
Ik herken dus veel uit mijn vorige leven in mijn leven nu. Het was een vreedzaam leven wat ik toen heb geleefd en er zaten uit dit leven geen lessen voor mij. Ik had uit dit leven geen onafgemaakte zaken of lessen. Toch vind ik het leuk en bijzonder om te weten dat dit stukje ook bij mij hoort.
Aan het einde van de sessie moest ik mezelf op een hele mooie warme plek visualiseren. Daar ging ik mijn vorige ik ontmoeten. We keken elkaar aan in de ogen en omhelsden elkaar. Precies op dat moment kreeg ik rillingen door mijn lijf. Het voelde als iets magnetisch wat door mijn lijf trok. En elke keer als ik eraan dacht, voelde ik het opnieuw.
Het was een hele bijzondere ervaring om mijn oude, wijze en vreedzame ik te ontmoeten.
Reactie plaatsen
Reacties